ਮੁਕਤੀ

ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਖੜੀ

ਕਾਇਆ

ਕਾਲ ਦਾ ਕਾਸਾ ਫੜ

ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਦਾਨ ਮੰਗਦੀ ਹੈ !

ਮੇਰੀ ਕਾਇਆ

ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਕਰਦੈ

ਤੇਰੇ ਮੱਥੇ 'ਚ ਨਵਾਂ ਸੂਰਜ

ਰੌਸ਼ਨ ਮੈ ਕਰ ਦੇਵਾਂ !

ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ

ਆਕਾਸ਼ ਗੰਗਾ ਜਿਹਾ

ਕੋਈ ਸਫ਼ਰ ਦੇਵਾਂ !

ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ

ਡਾਹੁਣ ਲਈ

ਇਕ ਅੰਜਲੀ ਸਾਗਰ ਦੇਵਾਂ !

ਸੋਚ ਤਿਰੀ ਵਿਚ

ਨੀਲਾ ਅੰਬਰ

ਮੈਂ ਭਰ ਦੇਵਾਂ !

ਭਰ ਕੇ ਇਕ ਮੁੱਠ

ਇਸ ਮੁਕੱਦਸ ਮਿੱਟੀ ਦੀ

ਤਲੀ ਤੇਰੀ ਤੇ ਧਰ ਦੇਵਾਂ !

ਅਚਨਚੇਤ ਹੀ

ਖੁੱਲ ਜਾਵੇ

ਇਸ ਜੀਵਨ ਦਾ ਰਹੱਸ

ਏਸਾ ਤੈਨੂੰ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਦੇਵਾਂ !

ਮੇਰੀ ਕਾਇਆ

ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਕਰਦੈ

ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਵਰ ਦੇਵਾਂ

ਇਸ ਕਾਲ ਚੱਕਰ ਤੋਂ

ਮੁਕਤ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂ !

ਮੇਰੀ ਕਾਇਆ

ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਕਰਦੈ

ਤੈਨੂੰ ਨਵੀਂ ਦਿਸ਼ਾ

ਨਵਾਂ ਚਿੰਤਨ

ਨਵਾਂ ਜੀਵਨ ਦੇਵਾਂ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,!