ਬਲ ਦੀਵੜਿਆ

ਬਲ ਰਿਹੈ ਦੀਵਾ
ਜਲ ਰਹੀ ਸੋਚ ਕੋਈ
ਜਾਗਣਗੇ ਹਰਫ਼ ਕੁਛ
ਬਣੇਗੀ ਨਜ਼ਮ ਕੋਈ
ਬਲ ਦੀਵੜਿਆ ਬਲ !!


The woods are lovely dark and deep
But I have promises to keep
And miles to go before I sleep
And miles to go before I sleep



Sunday, February 13, 2011

ਅਖਿਰੀ ਸ਼ਬਦ











ਅਖਿਰੀ ਸ਼ਬਦ !

ਮੈਨੂੰ ਪਤੈ

ਹੁਣ ਉਸਤੋਂ ਮੁੜ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ !

ਬਸ ਤੁਸੀਂ

ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫੇ ਤੇ

ਆਖਿਰੀ ਸ਼ਬਦ ਲਿਖਕੇ

ਚਲੇ ਜਾਣਾ !

ਉਹ ਤਾਂ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ

ਉਸ ‘ਤੇ ਪਏ ਕਦਮਾਂ ਦਾ

ਕੀ ਭਰੋਸਾ !

ਰੁਤ ਬਦਲ ਜਾਏਗੀ

ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਜਾਣਗੇ

ਬਰਫ਼ ਦਾ ਦਰਿਆ ਪਿਘਲ ਜਾਏਗਾ

ਫਿਰ ਰਵਾਂ ਹੋ ਜਾਏਗਾ

ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ

ਕਨਸੋਅ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਣ ਲਈ !

ਰੁਤ ਬਦਲ ਜਾਏਗੀ

ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਜਾਣਗੇ

ਬਸ ਤੁਸੀਂ

ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫੇ ਤੇ

ਆਖਿਰੀ ਸ਼ਬਦ ਲਿਖਕੇ

ਚਲੇ ਜਾਣਾ !

4 comments:

विशाल said...

ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਕਵਿਤਾ.
ਸਚ ਸਵੀਕਾਰਦੀ ਕਵਿਤਾ.
ਸਲਾਮ.

Rajeysha said...

Jindagi de safay da aakhri shabad..likhan to pahlay.. ae wi tyaan rakhiye...

http://rajey.blogspot.com/

daanish said...

ਉਹ ਤਾਂ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ

ਉਸ ‘ਤੇ ਪਏ ਕਦਮਾਂ ਦਾ
ਕੀ ਭਰੋਸਾ !

ਕਾਵ ਦੀਆਂ ਕੋਮਲ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ
ਬਰਕਰਾਰ ਰਖਣ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ...
ਇੱਕ ਕਾਮਯਾਬ ਰਚਨਾ !!

Anonymous said...

ਰੁਤ ਬਦਲ ਜਾਏਗੀ

ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਜਾਣਗੇ

ਬਰਫ਼ ਦਾ ਦਰਿਆ ਪਿਘਲ ਜਾਏਗਾ

ਫਿਰ ਰਵਾਂ ਹੋ ਜਾਏਗਾ ....
ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਭਾਵ !
ਕਿੰਨੇ ਡੂੰਘੇ...ਕੋਈ ਪੜ੍ਹੇ ਤੇ ਖੁੱਭਦਾ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਵੇ !
ਹਰਦੀਪ